“Je moet goed voor jezelf zorgen. Niet alleen voor de ander.”

Ad Elshout uit Oost-Souburg, mantelzorger van zijn vrouw met dementie, was tijdens zijn werkzame leven jarenlang werkzaam bij de sociale werkplaats. Daar was hij hoofd personeelszaken en zocht hij werk voor mensen met een handicap. Hoe vult hij nu zijn dagen? Wat doet hij om zich goed te voelen? Hoe is het om mantelzorger te zijn?

“Zo’n tien jaar geleden, vlak na mijn pensioen, werd er dementie vastgesteld bij mijn vrouw. In de periode dat ze nog thuis woonde, heb ik al mijn hobby’s opgegeven: mijn sport, mijn muziek, schilderen… Het begon natuurlijk langzaam, maar ik werd fulltime mantelzorger. In 2014 kreeg ik een hartinfarct en toen ging mijn vrouw in een verzorgingstehuis wonen.

Muziek is nu mijn dagvulling. Lekker thuis een beetje rommelen met de versterkers en spelen op de basgitaar of de tuba. En daarnaast heb ik natuurlijk boodschappen en ditjes en datjes en de bezoekjes aan mijn vrouw. Ik ga zo’n vier á vijf keer per week. Een uurtje of een half uurtje. Soms heeft ze een rotstemming en dan ga ik uiteindelijk echt met een rotgevoel weg. Maar de laatste tijd is dat minder. Ze lijkt wat vrolijker. Dat vind ik toch wel een fijn idee. Dat ze misschien op een bepaalde manier toch nog een soort van gelukkig is. Al snap ik dan niet waar het door komt. Haar ziekte beïnvloedt niet mijn hele leven, maar ik denk er wel vaak aan. Het is als een soort rouwproces dat steeds terugkomt.

Af en toe ga ik naar een praatgroep voor mensen die te maken hebben met dementie. Ervaringen uitwisselen. Advies geven. Ik dacht het allemaal wel zelf te doen, maar uiteindelijk blijkt dat dat niet gaat. Achteraf denk je dan: ‘Had ik van tevoren maar beter dit geregeld of dat gedaan.’ Het is gewoon fijn om te praten over die dingen. Ik ben ook naar bijeenkomsten geweest. Eén zo’n expert vertelde dat je je niet schuldig moet voelen als je eens een keer niet langs gaat. Dat heeft geen enkele zin. Het gaat om dat uurtje dat je er wél bent. Focus daar op. Je moet goed voor jezelf zorgen. Niet alleen voor de ander.

Ik ben weer zo actief geworden in de muziek om niet te gaan zitten kniezen. Daar schiet je namelijk niks mee op. Dan heb je twee patiënten. En zo kom je ook weer onder de mensen. Ik had een tijd lang nauwelijks contacten meer. Het is belangrijk dat je je leven invulling geeft. Maakt niet uit wát je doet, als je maar wat doet. Dat is gewoon goed voor je. Ik speel bij twee koren en een band. Ik heb er veel lol in. Het houdt me jong.En ik beweeg veel. Dat is belangrijk voor mijn gezondheid. Ik wandel vaak een stukje van een halfuur en ik maak tochtjes op de elektrische fiets. Met dat ding kom ik nog overal!

Zelf denk ik ook weleens over vrijwilligerswerk. Het is toch goed om mee te doen aan de maatschappij. Maar op dit moment heb ik het gewoon nog te druk met mijn vrouw en de muziek. We spelen veel in verzorgingstehuizen en dan zie je de mensen genieten en soms zelfs dansen! Dat geeft heel veel voldoening.”

Bent u benieuwd naar het hele interview? Klik dan hier. Het interview is gedaan door ‘Wat beweegt u vandaag’, een initiatief van de Vitale Revolutie.